ANG UNGGOY AT ANG BUWAYA

                                       "Ang buhay at kamatayan ay sa dila nakasalalay
                                Makikinabang ng bunga nito ang dito ay nagmamahal."

     Ito ay isang pabula ukol sa isanng unggoy at buwaya na nasa pampang malapit sa ilog ninais ng unggoy na makatwid sa kabilang pampang upang manginain ng mas maraming saging,at dahil sa hindi siya marunong lumangoy tinawag niya ang buwaya at nakiusap siyang itawid siya nito sa ilog patungo sa kabilang pampang napapapayag niya ang buwaya sa kondisyong ibibigay ng unggoy ang kanyang atay bilang kapalit,Subalit ng kukunin na ng buwaya ang atay ng unggoy muling hiniling ng unggoy na ibalik siya sa pampang dahil naiwan nito ang kanyang atay sa bahay,    Walang sandaling sinayang si Buwaya at mabilis niyang ibinalik si Unggoy sa pampang na pinanggalingan. Nang makasapit na sila sa pampang, wala ring sandaling sinayang si Unggoy. Mabilis siyang lumundag sa pampang. At nang nasa pampang na ay patawa naman siyang nagsalita:       

 "Aha! Sino ngayon ang dapat na magtawa?"
       Ang buwaya ay galit na galit sa kanyang sarilu sapagkat siya ang napaglalangan ng matalinong si Unggoy.